Nieuws
Nieuws
Mijn eerste clubtrainingsdag: de fanfare helpt je aan een goede timing!
Daar stonden we dan met 6 deelnemers aan de clubtrainingen van 6 lessen op 6 februari.
Mooi weer. Echt weer om aan je golfvaardigheden te gaan werken. Drie mensen uit mijn groepje kende ik al. Twee nog niet. Dus handen schudden. Wie ben jij? Wat leuk dat je ook meedoet. En dan de bekende chit chat.
En daar was dan plotseling ook de pro die ons hartelijk welkom heette op de eerste les van de clubtraining: Mike den Dekker. Hij stelde zich voor. Vertelde hoe hij aan het golfen verslingerd was geraakt door zijn vader, toen de familie in de VS woonde. Dat hij nadien allerlei baantjes had gehad en tenslotte in Nederland had gekozen om golfpro te worden. En dat doet hij zichtbaar met heel veel enthousiasme en plezier. Dat hij ook wel eens een balletje verkeerd raakt met alle gevolgen van dien. Hè gelukkig, ik ben dus niet de enige waar er soms ballen een totaal andere richting uitgaan dan de bedoeling is. Dat schept op voorhand al een band.
Mike: ‘we gaan vandaag chippen en pitchen oefenen. Waar heb je hier moeite mee?’ Daar moest ik wel even over nadenken. Wat is chippen ook al weer? En wat is dat dan weer anders dan pitchen? En eigenlijk doe ik bij het korte werk maar wat.
Mike: ‘prima, dan hebben we vandaag wat te doen.’ En dat bleek daarna ook overduidelijk. Mike vertelde hoe je je club moet vasthouden. Wat de beste grip is. Welke stok je het beste hiervoor kan gebruiken: de P. En wat het verschil is tussen chippen en pitchen. Hij legde dat laatste als volgt uit: ‘bij chippen zwaai je van 5 naar 7. En bij pitchen doe je dat van 3 naar 9. Ik had geen idee waar hij het over had, totdat hij vertelde dat het over de wijzers van de klok gaat. Handig zo’n tip. Dan maar eens oefenen. En na wat correcties door Mike: ‘niet opkijken bij je slag; je gewicht op links’, lukte het mij heel aardig om een redelijke chip en een redelijke pitch te slaan.
Maar toen kwam nog het meest hilarische deel van deze eerste les. Mike: ‘chippen en pitchen heeft ook te maken met het ritme, de maat waarmee je de slag maakt. En dat kan je het beste doen door zachtjes hoempapa te murmelen bij de slag naar achteren. En als je dan naar voren gaat met je P murmel je weer hoempapa. Dus achter elkaar hoempapa, hoempapa.’ En dat dan met z’n zessen tegelijk. Allemaal in de maat: hoempapa, hoempapa, hoempapa, enzovoort. Allemaal met gestrekte armen. De club moet het werk doen. Zes mensen onder de kap van de driving range: hoempapa, hoempapa, hoempapa. Ik vergeet dit nooit meer. Hoe leuk kan golf zijn. Wat een leuke les. Hoempapa, hoempapa. Vroeger deed ik maar wat bij het korte werk. Nu heb ik de wijzers van de klok in mijn hoofd en mompel ik hoempapa, hoempapa, hoempapa. Mike hartstikke bedankt.
Ad Gravendeel
< Terug naar overzicht